مقایسه تاثیر تجویز تک دوز و دو دوز بتامتازون تزریقی در زنان باردار بر پیامدهای نوزادان زودرس

اهداف: استفاده از کورتیکواستروئیدها و به تعویق انداختن زایمان از اقدامات پیشگیرانه برای سندروم زجر تنفسی نوزادان هستند. این مطالعه با هدف مقایسه تاثیر تجویز تک دوز با دو دوز بتامتازون در مادران باردار بر پیامدهای نوزادان انجام شد. مواد و روش ها: در این مطالعه کارآزمایی بالینی شبه تجربی، 100 نفر از زنان باردار پره ترم لیبر مراجعه کننده به بیمارستان بعثت سنندج در سال 1392 براساس نمونه گیری مبتنی بر هدف انتخاب و به دو گروه تک دوز (12میلی گرم بتامتازون) و دودوز (12میلی گرم بتامتازون به فاصله 24ساعت) تقسیم شدند. اطلاعات زایمان و همچنین جنسیت، وزن و نمره آپگار در چک لیست ثبت شد. نوزادان از نظر ابتلا به سندروم زجر تنفسی، آنتروکولیت نکروزان، خونریزی مغزی و مرگ نوزادی ارزیابی شدند. داده ها با نرم افزار spss 20 و آزمون های مجذور کای و من- ویتنی یو مورد تحلیل قرار گرفت. یافته ها: 14 نوزاد (۲۸%) در گروه تک دوز و 13 نوزاد (5/24٪) در گروه دودوز دچار زجر تنفسی بودند (689/0=p). 4 نوزاد (8%) در گروه تک دوز و 7 نوزاد (2/13٪) در گروه دو دوز دچار آنتروکولیت بودند و همچنین 8 نوزاد (16%)در گروه تک دوز و 9 نوزاد (17%) در گروه دودوز نیاز به حمایت تنفسی داشتند (05/0p>). نتیجه گیری: تجویز تک دوز یا دودوز بتامتازون در مادران پره ترم، تاثیری بر وضعیت نوزاد پس از تولد ندارد.